ΕΝΑ “ΕΙΣ ΤΟ ΕΠΑΝΙΔΕΙΝ”

ΕΝΑ “ΕΙΣ ΤΟ ΕΠΑΝΙΔΕΙΝ”
(τελευταία ενημέρωση ανάρτησης 4-9-2023)

Έτσι, “ξαφνικά”, στις 25 το μεσημέρι, άνοιξε την εξώπορτα καβάλησε τις νότες του ROADHOUSE BLUES μπήκε στο πρώτο bar που συνάντησε και άρχιζε να λικνίζεται μεθυστικά στους ήχους του παρέα με μια μεγάλη μπύρα και ένα σφηνάκι ουίσκι. Έπειτα πέταξε και ταξίδεψε ονειρικά στα χρώματα από την ΈΝΑΣΤΡΗ ΝΥΧΤΑ παρέα με τις μελωδίες του SAN FRANCISCO σε μια μεταμεσονύχτια υγρή πόλη γεμάτη με χορταστικά αρώματα. Στην συνέχεια έστριψε ορμητικά καβάλα στους ήχους από πινέλο από την ΚΡΑΥΓΗ και με όπλο τους στίχους από το Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΣΚΥΛΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ τους πήρε όλους, όλες και όλα ο γαμημένος (γερο)διάολος. Κατόπιν παρέα με την R51 του και με τις ON THE ROAD φράσεις συνοδεία μελωδιών κλασσικής μουσικής τον έβγαλε στην εκκλησία του Νοτρ Νταμ ντι Σαμπλόν μένοντας και κατακτώντας την Τέχνη των ανοιγμάτων της αλλά κλοτσώντας μετά βδελυγμίας το μοντέλο. Συνέχισε με προτάσεις από το ΘΑ ΦΤΥΣΩ ΣΤΟΥΣ ΤΑΦΟΥΣ ΣΑΣ με το πεντάγραμμο να χορεύει στους ρυθμούς του A MILLION MILES AWAY προς το λιμάνι. Εκεί πήρε το καράβι για Σύρο προς ένα κουτούκι, μετά πίσω στον Πειραιά για ένα καταγώγι, ώστε να πάει να βρει τον Βαμβακάρη, τον Παπαϊωάννου και τα άλλα αλάνια να τραγουδήσει και να χορέψει για τον νταλκά του με ένα ποτήρι τσίπουρο χωρίς στο πάτωμα. Άφησε για επόμενο χρόνο έναν καφενέ παραδοσιακό, κάπου στην Αθηνάς, να βρει τον καπετάν Γιώργη και να τελειώσουν εκείνη την μισή κουβέντα που δεν είχαν καν αρχίσει. Βλέπεις, από τα 13 του χρόνια περπάταγε στα αγκάθια· ίσως και πιο μπροστά.

~/.\~/.\~/.\~/.\~/.\~/.\~/.\~/.\~/.\~/.\~

Ο Στέλιος Μας ταξίδεψε την Παρασκευή 25 Αυγούστου 2023, στις 11 με 12 το πρωί μάλλον, καθώς κοιμόταν ήσυχος και έφυγε από καρδιακά προβλήματα (στεφανιαία νόσος/υπερτροφία μυοκαρδίου).
Για τον Στέλιο Μας έγινε τελετή καύσης την Πέμπτη 31 Αυγούστου 2023 στην Ριτσώνα, όπως εκείνος επιθυμούσε.
Μνημόσυνο κανονικό θα τελεσθεί στα 40 του στην εκκλησία της Παναγίας Ελεούσας στην Αγία Βαρβάρα, όπου βρίσκεται ακριβώς στη στάση του μετρό, την 1η Οκτώβρη 2023 στις 11:00 το πρωί. Μετά την εκκλησία θα ακολουθήσει γλέντι (όπως εκείνος σίγουρα θα επιθυμούσε) στο ταβερνάκι όπου σύχναζε. Καλεσμένοι όλοι οι συγγενείς 2ου και 3ου βαθμού και οι φίλοι του, είτε με φυσική είτε με διαδικτυακή παρουσία, που ΚΑΙ ήταν ΚΑΙ ένιωθαν ως τέτοιοι.
Θα ενημερώσουμε και εδώ αν αλλάξει το οτιδήποτε.
Η Μάνα του Ελένη και ο Αδερφός του Κώστας.

~/.\~/.\~/.\~/.\~/.\~/.\~/.\~/.\~/.\~/.\~

Ένα Μεγάλο ΓΙΑΤΙ πλανάτε σε όλο μας το ΕΊΝΑΙ για το γρήγορο φευγιό του. ΓΙΑΤΊ τόσο νωρίς;

Μα δεν ήταν όμως ξαφνικά (και εντός και εκτός εισαγωγικών). Ο Στέλιος Μας πέρα από τα πολλά προβλήματα σωματικής υγείας που διαχρονικά είχε, ειδικά μετά τον αποχαιρετισμό του πατέρα μας στις 9-1-2019, είχε μια φθίνουσα επιταχυνόμενη πορεία στα πολλά προβλήματα σωματικής αλλά και ψυχικής υγείας που αντιμετώπιζε. Πολλές φορές, κάνοντας κι εγώ το ίδιο λάθος, παρερμήνευα τον θυμό του, την οργή του και την άρνηση του στα πάντα, νομίζοντας πως είναι μια επιθετική στάση αλλά ήταν απλά μόνο αμυντική, διότι, πολλές φορές -ίσως τις περισσότερες- ΔΕΝ χωρούσε, καταλάβαινε, αποδεχόταν αυτόν τον κόσμο, αυτήν την “κοινωνία”. Αυτούς η "κοινωνία" "μας" (τους) τούς λέει απροσάρμοστους και τούς ξερνάει. Αυτή την "κοινωνία" των "πολιτών" δεν την γούσταρε ο Στέλιος. Και γι'αυτό μας την έκανε· παραιτήθηκε.

Ο Στέλιος Μας είχε μια Μεγάλη, Ευαίσθητη, Καρδιά και Ψυχή κι αυτό είναι που τελικά μετράει.
Ας τον θυμόμαστε για το πηγαίο γέλιο του, το allegro του, την φωνή του, την ομορφιά του, το δημιουργικό και καλλιτεχνικό του απίστευτο ταλέντο, την μποέμικη στάση ζωής του, τον χορό του, το τραγούδι του και ως την Ψυχή της παρέας. ΔΕΝ χωράμε όλοι σε αυτόν τον κόσμο. Οι Ευαίσθητοι φεύγουν Πρώτοι.
Κώστας

ΥΓ1:
Εκτός από τους πίνακες ζωγραφικής του, τα έργα βιτρό του, την ζωντάνια του και όλα τα πάνω-κάτω του, πρόλαβε και μας άφησε και τα δύο του ποιητικά βιβλία για να τον θυμούνται και όσοι και όσες δεν τους ήταν «κοντινή» παρουσία.
Στις 25 που ταξίδεψε είχε γενέθλια η μάνα μας.
Η Ζωή τα φέρνει έτσι όπου και πατέρας και γιος να μας αποχαιρετούν από το ίδιο δωμάτιο με 1.690 μέρες διαφορά.

ΥΓ2:
Το προφίλ του Στέλιος Παςαλλού και η σελίδα του Υαλογραφία & Ζωγραφική / Πάλας στο facebook θα ενημερώνονται από εμένα σχετικά με το καλλιτεχνικό του έργο σίγουρα μέχρι τέλος του χρόνου και ίσως κάποια στιγμή διαγραφούν οριστικά.
Ειδικά τα ιστολόγια του Oblivion και ΒΙΤΡΩ - ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΣΤΕΛΙΟΣ ΠΑΣΑΛΟΥΚΟΣ θα ενημερώνονται από εμένα και θα υπάρχουν ενεργά όσο περνάει από το χέρι μου.
Δεν θα απαντάω, ούτε τώρα ούτε στο μέλλον, σε σχόλια και μηνύματα στο facebook ή σε μηνύματα στο προσωπικό του email ή κινητό/σταθερό τηλέφωνο. Για το οτιδήποτε, οποιοσδήποτε, και ειδικά για το καλλιτεχνικό του έργο, μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου στο προσωπικό μου email και τηλέφωνο:
contact/info